| |
Ocena rozwoju dziecka rozpoczynającego naukę szkolną
Bardzo ważne dla dziecka sześcioletniego:
Jest przygotowanie go (we wszystkich sferach rozwoju) do pierwszej poważnej zmiany w życiu, tj. przejścia ze statusu przedszkolaka do statusu ucznia. Poradnia wykonuje badania rozwoju dzieci sześcioletnich w celu określenia poziomu rozwoju psychoruchowego i emocjonalnego. Określa przygotowanie dziecka do realizacji obowiązków, jakie stawia szkoła.
Jak ułatwić dziecku start w szkole? Jak sprawić, aby nauka będąca w wieku szkolnym podstawową formą aktywności dziecka przychodziła z łatwością? Wreszcie, co powoduje, że jedne dzieci chętnie uczęszczają do szkoły, a inne od początku mają wiele obaw i traktują szkołę jak zło konieczne?
Najczęstszą przyczynę niepowodzeń szkolnych (u ok. 20% dzieci) stanowią
specyficzne trudności w opanowaniu czytania i pisania, określane mianem dysleksji rozwojowej.
To, czy u dziecka mogą wystąpić trudności dyslektyczne można z dużym prawdopodobieństwem
ocenić już w wieku przedszkolnym, a nawet wcześniej. Warunkiem jest obserwacja dziecka w codziennych sytuacjach życiowych związanych na ogół z zabawą i samoobsługą. Już na etapie przedszkola ujawnić się mogą zakłócenia rozwoju funkcji ważnych w momencie podjęcia nauki szkolnej.
Rodzice muszą zwrócić uwagę na:
rozwój mowy dziecka,
kształtowanie się sprawności ruchowej (zwłaszcza manualnej),
zdolność do skupienia uwagi na działaniu,
wrażliwość słuchową (czyli umiejętność wyróżniania różnych dźwięków z otoczenia),
zamiłowanie do zabaw angażujących funkcje wzrokowe dziecka (czyli klocki, układanki,
puzzle),
postępy w samoobsłudze (zapinanie guzików, wiązanie kokardek).
Uważna obserwacja naszego dziecka, pozwoli orientacyjnie ocenić, czy należy ono do grupy "ryzyka dysleksji", a tym samym czy sprosta wymaganiom szkolnym już na starcie:
dziecko nie lubi rysować i kolorować, słabo posługuje się nożyczkami; jego prace sprawia-
ją wrażenie niestarannych,
dziecko jest oburęczne, trzyma ołówek, czy długopis raz w jednej raz w drugiej ręce,
dziecko ma wadę wymowy,
dziecko przekręca wyrazy (mówi np. kraktor), popełnia błędy gramatyczne,
ma problemy z zapamiętaniem piosenek, wierszyków, nazw miesięcy, dni tygodnia, itp.,
dziecko nie lubi zabaw ruchowych, niechętnie bawi się piłką,
trudności sprawiają mu wszelkie klocki, układanki, puzzle,
ma kłopot z poprawnym pokazaniem swojej lewej i prawej ręki,
trudno mu zapinać guziki, wiązać sznurowadła (dlatego np. nosi obuwie na "rzepy"
),
ma kłopot w skoncentrowaniu się, łatwo się rozprasza,
nie zawsze poprawnie wykonuje złożone polecenia słowne, ponieważ ma trudności z ich dok-
ładnym zapamiętaniem.
Jeżeli chociaż na jedno z pytań odpowiadamy twierdząco można wnioskować, że dziecko może w przyszłości przejawiać trudności szkolne.
Dodatkowo, jeżeli podczas pierwszych prób pisania i czytania zaobserwujemy, że dziecko:
źle trzyma długopis,
nie zawsze pisze od strony lewej do prawej,
ma kłopoty podczas wyróżniania głosek i sylab w wyrazach,
nie słyszy różnicy w słowach podobnych, np. kura - góra, buty - budy,
ma trudności z dokładnym odwzorowywaniem prostych szlaczków,
pisze w sposób zwierciadlany.
powinno to stanowić sygnał do wizyty w poradni psychologicznej, celem zasięgnięcia konsultacji i dokonania diagnozy pod kątem dojrzałości szkolnej dziecka.
Wczesne rozpoznanie, a co się z tym wiąże, fachowa pomoc pozwoli wyrównać ewentualne opóźnienia rozwojowe. Pozytywna diagnoza nie tylko wskaże przyczyny trudności, określi również mocne strony dziecka, a więc zdolności, które mogą być w przyszłości rozwijane odpowiednio ukierunkowanym kształceniem.
Wiek 5- 6 lat to najlepszy okres rozwojowy, w którym wcześnie zdiagnozowane opóźnienia w zakresie funkcji ważnych przy podejmowaniu nauki daje się na ogół szybko usunąć. Praca z dzieckiem ma formę zabawową i niejednokrotnie może być prowadzona przez Rodziców w domu.
Wizyta w poradni daje więc szansę na wszechstronne badanie możliwości dziecka i rozpoczęcie ewentualnych działań terapeutycznych, pozwalających na wkroczenie w nowy etap aktywności (tzw. szkolny) z pozytywnym nastawieniem, a więc bez lęków i obaw.
|
